Eski bi dostu görmek gibi..

Eskiden bi blogum vardı, kapatmak zorunda kalmıştım. Tesadüfen orda yazdıklarımı okudum. Karanlık bi odada otururken aniden ışığın açılması gibi, insan aniden tamamen unuttuğu anılarını hatırlayıveriyo. Yaklaşık bi sene önce kapatmıştım o blogu. Bir sene o kadarda uzun bi süre değil ama ben değişmişim, çok değişmişim. Eskisi kadar saf duygulara sahip değilim. İnsan büyüdükçe duyguları daha donuklaşıyo sanki. Onları geriye itiyoruz, güçlü görünmek için temiz saf dolayısıyla zayıf duygularımızı insanlara belli etmememiz gerek çünkü.

İşte blogun faydaları :) Zaman geçtikçe nsl bi değişim yaşadığınızı yazılı belgeli bi şekilde görebiliyosunuz. Geçmişe ait sözlerinizi okuduğunuzda bir sürü duyguyu bi anda hissediyosunuz. İşte o zaman hissedilen duygular... Biraz, eski bi dostu görmek gibi...


2 yorum:

  1. Küçükken büyümek için can atardım, büyüdükçe ah keşkeler biriktiriyorum. Gerçekten ne kadar zor güçlü olmak, hep iyi görünmek. O eski dosta benden de sevgiler, Mila :)

    YanıtlaSil
  2. Ne kadar hoş bi yorum olmuş düşlem :)

    YanıtlaSil